Terwijl de nacht valt over Azie begeeft vlucht 530 zich richting Mumbai. Uitgerust met 25 onderzoekers gaat dit vliegtuig op reis om India voor goed te veranderen. Voor het zover is tikt de tijd rustig voort en na een paar uur vliegen blijkt de voorraad aan pilsjes aan boord ontoerijkend te zijn voor de dorst van enkele studenten. Na een paar films en een potje poker is het tijd om een dutje te doen. Wakker schrikkend van een lichtte beving blijkt het vliegtuig al te zijn geland op de plek van bestemming: India.

Lopende naar de paspoort controle blijkt dat het vliegveld 3 jaar geleden compleet nieuw is afgeleverd, een tegenvaller na al de verhalen over vervallen infrastructuur. Als blijkt dat ook de paspoort controle geen probleem blijkt en er zelfs geen koffers missen begint er toch iets te knagen. Zijn al die verhalen over India dan toch niet waar? Gelukkig schijnen er nog 10000 indiers bij elk vliegveld te wachten en kan zodoende het avontuur toch beginnen. Naar buiten lopende blijkt echter deze belofte zich ook niet te kunnen oplossen. Hooguit 100 mensen lopen rustig rond bij het vliegveld en de bus naar het hotel staat al klaar. Waar is toch het India waar ik een half jaar voor gewaarschuwd ben?

24 uur later kan ik deze vraag eindelijk beantwoorden namelijk: overal. Lopend over straat vallen we van de ene verbazing in de andere. De mensen lopen, kruipen, rijden, vliegen en slingeren voorbij. De riksha, taxi en bussen gebruiken vaker hun toeter dan het gaspendaal wat resulteert in een gigantisch kabaal. Het rijexamen krijgen de indiers gratis bij de aanschaf van een voertuig. Stoppen voor rood, zebrapaden, weghelften of verkeersregels kennen ze hier niet. Na elke stap komt er een nieuwe geur op je af, welke vooral heel intens zijn. Op aan raden van pa zijn de eerste maaltijden vega, echter is het voedsel zo kruidig dat het maagje toch over uren te verwerken krijgt. De eerst twee dagen loop ik daarom ook met een apart gevoel rond. De armoede en ongelijkheid van de slums staat in zon schril contrast met het hotel dat dit toch lastig wennen is. Echter went alles snel verdwijnt dit gevoel al vrij snel.

De dimensie van thuis komen heeft een nieuwe definitie gekregen met de 50 indiers bij de ingang van het hotel. Na semi warm en vooral klam Mumbai downtown is er niks beters dan het Grand Hyatt binnen wandelen met zijn marmeren vloeren en warme geuren. Voor de gym liggen de rozenblaadjes rustig te baden in een perfect gecreerde cirkel in een gouden schaal. Wie niet van rozen houdt kan een dag later terug komen als er plots zonnebloemen drijven.

De hele omgeving rond het Hyatt lijkt in de schaduw te staan van het paleis. Elke riksha chauffeur kan blind naar het hotel rijden en veel verder dan de grote weg naast het hotel kwamen we de eerste dagen niet. Echter moet er ook business worden gedaan waardoor onderzoeks duo Hassink&Assink zich al vrij snel naar Mumbai Downtown moest begeven. Dit is het zakencentrum van de opkomende gigantische metropool, dit is vooral te zien aan de tientallen bouwkranen en betonmolens. De brug naar dit centrum toe is een mooi voorbeeld van de corruptie die dit land terroriseert en overal opduikt. De brug geschat op 3 biljoen roepie bleek na 5 jaar aan vertragingen uiteindelijk toch iets duurder uit te vallen. Kosten in totaal 16 biljoen, meer dan 500% het originele budget. Het meeste bizarre is nog wel dat door de tol van omgerekend 1 euro er slechts enkele autos gebruik van maken.

De eerste werk week zit er alweer op. Vanmiddag toen we bij onze afspraak waren bleek al vrij snel dat deze niet doorging, aangezien de persoon zelf niet aanwezig was. Op de terug weg naar huis kunnen we hier wel weer om lachen en blijken de vooroordelen toch allemaal te worden bekrachtigt. Het is nu tijd voor zwembad en vanavond eten we alweer voor de laatste keer met zn alle aangezien enkele alweer naar andere steden vertrekken. Team H&A blijft nog een week in Mumbai om vervolgens naar Delhi te vertrekken waar ons onderzoek meer baat bij heeft. Zaterdag zullen we naar een school gaan om arme kinderen engels te leren. De weken vliegen voorbij en door de combinatie van werken, plannen, bellen, ontbijten en eten komen we tijd te kort om nog meer van Mumbai te zien. Gelukkig staat week 2 al bijna voor de deur.